Vandaag is er een artikel gepubliceerd waarin een tussenpersoon zijn vakkennis inzet om de problematiek van de huidige energiemarkt te duiden en passant weet te vertellen dat een aantal energieleveranciers op het punt van omvallen staat. Van de zeventig energiebedrijven in Nederland worden er blijkbaar 13 uitgehaald waarvan er, in de mening van deze persoon, vier op omvallen staan.
“Andermans boeken zijn duister te lezen”
Ik kan niet anders aannemen dat de uitspraak van de betreffende tussenpersoon is gebaseerd op de openbare gegevens vanuit het KvK en meer in het bijzonder op de alhier gepubliceerde balansgegevens. Want ik heb de Vastelastenbond nog nooit gesproken over hoe wij onze portfolio hebben ingekocht of ons jaarverslag cadeau gedaan…..
Wat ik wel weet, is dat ikzelf niet veel kan en durf te zeggen hoe een ander bedrijf zijn zaken heeft geregeld, “andermans boeken zijn immers duister”…. Maar ik kan wel iets zeggen over mijn eigen bedrijf en hoe zaken hier zijn geregeld en wat in zijn algemeenheid een probleem kan veroorzaken voor een energiebedrijf.
De “klok en de klepel”
Bij het inkopen van energie zijn er een aantal (basis)strategieën die je kunt volgen. De eerste is inkopen wat je verkoopt, de tweede is “short” gaan en de laatste is het zogenaamde “long” gaan. Misschien helpt het als we alle drie de basisstrategieën verder uitleggen.
Het inkopen wat je verkoopt heet ook wel “back-to-back” en levert op zich het minste risico op. Je hebt immers ingekocht wat je hebt verkocht. Als voorbeeld: je verkoopt een contract aan een klant voor een periode van drie jaar. Op de energiemarkt kan je voor deze verkochte volumes dan drie termijncontracten inkopen (Future 2022, 2023 en 2024), dit werkt niet anders dan elke andere commodity markt.
Bij een short,- of longstrategie speculeer je niet anders dan op een stijging of daling van de markt. Zit je “long” en de markt stijgt, dan kan je het teveel ingekochte volume verkopen tegen de hogere marktprijs (winst) en visa versa (verlies). Als je “short” zit, hoop je natuurlijk dat de markt gaat dalen en je het volume wat je niet hebt ingekocht, maar wel hebt verkocht, kan inkopen tegen een lagere prijs (winst), ook hier werkt het andersom als je alsnog wilt bijkopen (verlies).
Het inkopen van een Future is niet gratis en kost geld. Naast deze kosten is er vaak een afspraak met de tegenpartij (counterparty) over een borg welke meeloopt met het stijgen of dalen van de dagprijs. Een Future is namelijk niet anders dan een verzekering tegen een stijging van deze dagprijs (EPEX). Daalt de dagprijs, dan moet je bijstorten op de genomen positie, stijgt de markt dan krijg je geld gestort.
Omdat je energie niet kan opslaan, moet je het op de dagmarkt inkopen en betaal je aan Tennet de prijs van de dag. Wanneer je een Future hebt ingekocht ben je dus verzekerend tegen een eventuele stijging van deze dagprijs.
Als voorbeeld: je hebt met de klant afgesproken energie te leveren voor 50 Euro, je neemt een Future voor 49 Euro en moet het inkopen op de dagmarkt. Als de dagmarkt stijgt, moet je dus tegen een hogere prijs inkopen dan de dag waarop je het contract hebt gesloten. Maar je krijgt ook geld gestort op je ingenomen positie van 49 Euro. Per saldo is deze transactie neutraal, je krijgt net zoveel bijgestort als de extra kosten die je hebt gehad voor het inkopen op de dagmarkt (en alles weer visa versa).
De enige echte vraag is dus hoe heeft een energiebedrijf haar posities ingekocht, maar dit staat niet in de gegevens van het KvK. De aanname dat een energiebedrijf op omvallen staat baseren op de gegevens van het KvK, komt op mij over als de “klok horen luiden maar echt geen idee hebben waar”…laat maar.
“Schoenmaker blijf bij je leest”
Er ontstaat dus een probleem wanneer een inkooppartij (dit hoeft namelijk niet noodzakelijk een energiebedrijf te zijn) short zit op haar verkochte volumes en de markt stijgt. Immers je hebt afgesproken te leveren tegen Euro 50 en de dagmarkt stijgt naar Euro 200 en je hebt geen Future ingekocht!
Het opmaken van een conclusie dat een energiebedrijf op omvallen staat zonder na te gaan hoe dit betreffende bedrijf haar portfolio heeft ingekocht (short, long of back-to-back), is in mijn optiek zeer suggestief en een getuigen van een gebrek aan kennis. Maar mogelijk zijn dit soort adviezen voor een tussenpersoon niet veel anders dan hun dagelijkse business, ik zou het niet weten….
Wat ik wel weet is dat je, in het algemeen, je bescheiden adviezen voor jezelf houdt als je eigenlijk weet dat je het niet echt begrijpt. Maar goed, ik waag me er dan toch aan, beste schoenmaker “blijf bij je leest”!
Nog even dit.
Feitelijk is de vraag niet eens hoe een energiebedrijf haar positie heeft ingekocht, maar bij wie heeft het energiebedrijf haar posities ingekocht. Een energiebedrijf kan haar verkochte posities namelijk ook bij handelshuis (of PV partijen) inkopen. Op het moment dat een dergelijk handelshuis op haar beurt weer een “long” of “short” positie inneemt, zit hier het volledige risico. Er zijn voorbeelden van handelshuizen die failliet gaan en letterlijk tientallen energiebedrijven in hun val mee nemen.
Is dit laatste alleen een risico voor “kleine” energiebedrijven? Nee, dat zeker niet. Het ligt er voor een belangrijk deel aan of je volledige positie bij een handelshuis hebt neergelegd of bij meerderen.
En nu mag u drie keer reden hoe wij dit laatste bij VanHelder hebben geregeld… maar goed “anders mans boeken blijven duister”…
Meer weten?
We geven graag antwoord op al je vragen. Je kunt ons 24/7 telefonisch bereiken op 020 205 0485. Per e-mail kan ook, stuur je vraag dan naar vraag@vanhelder.nl.
